ZATITUA

        Castillo Suarez , 2006

Zati txikiak egin ditugu

handik hona garraiatu ahal izateko,

bizimodu ahalik eta arruntena egiteko,

eta, beraz, tarteka bakarrik

akordatu ahal izateko haiekin.

Une bat iritsiko da, gainera,

non pusken arteko lotura galduko baita,

eta guri ere ahaztuko zaigu

osotasuna zirela garai batean;

ez duela asko, gainera.

Zaila eginen zaigu errolda osatzea;

ez gara arduratuko horregatik.

Noizbait ilusioen zati horiek guztiak

bat izan baziren ere, ez gara

inoiz ere egoera horretara itzuliko.

Oxigenoaren konposatu batekin bizitzera

ohituko gara.

© Castillo Suarez