PARTIDA TRISTEA HORTZAITZETIK

        Jakes Bordanabe , 1766

Adiskideen uztea,

Au gauza tristea!

Hau da bada ere pena,

Goan behar, ezin egona.

Uso tortoila samurra,

Prest hidak hire nigarra,

Ikus dadin ene pena

Bihotzean zein den barna.

Uzten zaituztet bistatik,

Bainan nihoiz bihotzetik,

Neure bizi apurrean

Oroituko naiz lurrean.

Alabainan goan behar naiz,

Munduan biziko banaiz;

Otoitz nitaz Jainkoari,

Dudan amorez gidari.

Jaunak didala grazia

Salborik naizen guzia,

Hel nadin arren bizirik,

Bidarraia iraganik.

Banoa bai, partitzen naiz,

Oroit zaitezte nitaz maiz.

Sekulako gal beldurrez,

Adio dautzuet nigarrez.

A, balin banu segidan

Begitarte hau paradan!

Banuke nondik konsola

Nola arrai betazala.

Esperantza horrek nauka

Doi-doi, xutik dilindaka

Ez dukedala penarik,

Zuen faltaz sofriturik.

Hori da azken grazia,

Galdea dudan guzia,

Horrekin ere kalitza

Eztia da, ez garratza.

© Jakes Bordanabe