POBREAREN KANTUA

        Jauregiberri Donapaleukoa , XIX. mendea

Orori otoitz eginez,

Pobre naizela erranez,

Nabila deus dukedanez.

Ene beharrak estal nirozke

Ainitzen soberakinez,

Amoinak frango eginez

Bizi naiz hats gorapenez,

Hobeki ezin izanez.

Eginik piltzar zikinez

Zaku bat hutsik, bi soinez,

Dakarket ezin jasainez.

Etzantza gogor, erdi biluzi,

Urteko sasoin latzenez,

Ezin deus jan ez ukanez,

Bizi naiz hats gorapenez,

Hobeki ezin izanez.

Mintzatzen naiz fede onez,

Frogantzak ongi eginez,

Tristerik dauden zordunez.

Bazterrak oro kurritzen ditut,

Bati ken, bertzer emanez,

Orori agur eginez,

Bizi naiz hats gorapenez,

Hobeki ezin izanez.

Zer du balio erranez

Ene dolore gordinez,

Hatz herstura bihotz-minez!

Gaitzak nau jaten, ez dut pausurik,

Jarrik ez eta etzanez,

Edari kirats edanez,

Bizi naiz hats gorapenez,

Hobeki ezin izanez.

Ez niro erran jakinez,

Etsitu behar dudanez,

Huntarik hilen naizenez,

Oro pizatuz, nork diro juja,

Oraiko itxurapenez,

Beharrik badukedanez

Bizi naiz hats gorapenez,

Hobeki ezin izanez.

© Jauregiberri Donapaleukoa