MAITA LEGEA, NOLA?

        Jose Agerre , 1959

Inun bizi zirela, elkar-berezirik,

Gizakume ta ema, beinola aurkiturik,

Lotu ziren bat-batez xit maitemindurik.

Maite-zurriz ez zen a, naiz zun azalarik;

Maita-adina bear da ondu-zoriturik.

Orra ba, kasu artan ba zen olakorik?

Xirrinta guri batek eragabeturik,

Olde zindok ajetzen damuz da gerraurik:

Ola ez uste denik maite legezkorik.

Maiteminetan sarri izan da agiturik;

Sua gar egin dela dui-dui oarturik;

Unek ere maitasun ez du manerarik.

Solas funtsa non ez den, ez bila maiterik;

Gogoan bear da bake, soñan ez kutsorik.

Olaxen maitariak dira zirtolarik.

Legez-maite ta sua ez nas inolarik,

Garretan errerikan are gutiagorik;

Sugeldoz dirau suak xukunki bildurik.

Aintzirako narea ar zazute idurik

Edota gau bateko, zoar dagolarik...

Orren antzapidetan alegin bederik.

© Jose Agerre