LARROSA GORRIA

        Anastasio Arrinda , 1978

 

 

«Anton bat eta Anton bi

Anton putsura erori;

Antonen amak baleki

atakoluke poliki».

 

«Gasteria» erori da putsura.

Orixe bai benetan kutsadura.

Marxismo-aizeak mamian jota

larrosa gorria biurtu da ota.

 

Larrosa-gorriak goi-gaillurretan

iskillu eskas aiek eskuetan

Euzkadiren alde burrukari

gaztedia biur euskal-gudari.

 

Faszista kañoiak egaletan,

Erromatik ekarriak,

«Kondor» abioiak aizeetan

Hitler jaunak bidaliak...

Aizeee-ta-pun burrundara otsa,

eskuetan iskillua, motza...

Euskal mendiak gorri odoletan,

gazte osasuntsuaren odola...

Errekan urak darabil ola,

faszista tankeak aurrera ibarretan:

«Anton putsura erori»

t'Antonen ama berakin...

 

Urteak pasa dira berrogei

bitarteko «gasteri» berria

sexo-leizeetan alperrik uzteltzen

etzanik zuloan bertan-goxo;

andik irteteko kemenik ez...

Abeslari mendian xoxo,

gasteria ustelkerietan alperrez...

  Bat edo beste or dabil

    arrapakiñetan

      burrukeetan

          zulotik irten barik

Garbi zak arpegia, mutil;

garbitasuna eder dago beti...

Biotzetik asi

t'arpegia urbil...

 

Ames egin dut, egin dut ames,

ikusi dut eun milla erromes.

Biotzak alai, alkondara garbi;

berriro sortzen asi zaizkigu

mendietako larrosa-gudari.

Millaka mutil gazte,

millaka gaztedi...

ura edari, alkandora garbi

lanean eten-gabe goi-goizetik...

 

Zimaur artetik

larrosa gorria,

euzko gaztedia

sortu zaigu berriz.

Betirako balitz!

 

© Anastasio Arrinda