EZ DEZU MAITE?

        Satarka , 1924

 

 

Agur, neskatil eder, polita...

usaidun lore txuria:

Entzun gaur nere biotzeko itzak,

usotxo maitagarria.

Nai zaitut eta, zugandik gauz bat

yakin gabe ezin gelditu

Ez dezu maite, Euskal-Erria?...

Nere biotzak samin du...

 

Ez dezu maite, zu yaio ziñan

etxeko gela samurra,

Eta tixikitan an egon ziñan

sukalde bero, ederra?...

Ez dezu maite, ama zarraren

muxu ta laztan beroa,

Eta amonatxok abesten duen

seaska abesti gozoa?...

 

Ez dezu maite, ttun-ttun-txistuen

eres ots zoli ta ariña,

Eta antziñeko euskoen dantza,

dantza garbi ta liraña?...

Ez dezu maite, dantz-alai ortan

dantzatzen duen mutilla,

Mutil sendo ta biguna, sasoi

oneko gazte bikaña?...

 

Ez dezu maite, euskotar danen

pillota yoku bizia,

Ludi guziak goratzen duen

esku yoku maitatia?...

Ez dezu maite, aizkora yoku

polit, eder, eta azkarra

Eta palanka botatzen duen

gizon indartsu, bizkorra?...

 

Ez dezu maite, mendi goi-goian

dagoen basetxe zuria,

Zu bezelako uxo askoren

kabitxo zoragarria?...

Ez dezu maite, Euskal-Erriko

itsaso zabal, aundia,

Ta andik arraia ekartzen duen

arrantzale on, argia?...

 

Ez dezu maite, zure amatxok

erakutsitako izkera,

Seme zindoak, euskaldun onak,

maitatzen degun euskera?...

Ez dezu maite, gure asabak

aldatu zuten zuaitza,

Apain, egoki, anitz ederki,

Gernikan dagon aritza?...

 

Arren, maitetxu: esan zadazu

maite dezula Ama zarra;

Oztu ez dedin nere barruan,

zuretzat dutan su-garra...

Esan zadazu, nai dezula izan

egizko eusko alaba...

Eta orduan, yoango naiz ni

maitasun onez zugana...

 

Esan zadazu, biotzez maite

nai dezula Gure-Erria...

Orduan egiz izango zera

nere izar alaigarria...

Esan zadazu orain, nerekin:

«Maite det eskualduna»...

Egi-egitan izango zera

betiko nere laguna...

 

© Satarka