DONOSTI ATALAK
Ramon Intzagarai , 1930
Ur gezala...
Donostiyaren jantzi urdin
gain-atala;
au asaldatzen ez da zalla:
puztutzen danez kresal-salla,
Donostiyari bustitzen dizka
arpegi, kokotza, masalla...
O Pixepel...!
Kayeko kale medar, itzal,
kopet-goibel...!
Ikus litezke or ugari
kolayo zarrak, leyoari
erantsi eta, iltzetik zintzil,
zintzurki latzaren txastari.
O, Bretxa, Bretx...!
Asto-kaletik sar liteke
errex-errex.
Alper askoren atariya,
zalantzan beti dendariya,
andre kaitarrak ojuka berriz:
Oraingo bokarta biziya...!
Bulebarra,
eguzkiyak berotzen duen
lur-izara.
Jausten danean kaskabarra,
sortzen da loya, txotxabarra:
orduan ez da naiko izaten
zirazko soņeko txamarra.
Abenida...
ortik aurrera Donostiya
arrunt il da!...
Or ez da bizi gure euskara,
bai noski ero-par-algara...
Esaten dute or asten dala
Guadala... Guadala... lajara!
O, Amara!
Urumearen abo-aboko
ur-zingara...
Baserri onak bazenitun,
orain etxetan, zortzireun,
alkarren gainka, bultza-bultzaka...
lengo zeranik, nork ezagun?
Grosenia...
ondar-pillatik sortu zaigun
etxadia...
Ume giņanean, zein ordia
aztu, bazala or bidia,
kilkirretara goruntz joateko?
Egoki zitzaigun Ulia.
Ategorri...
usain ederrez lurrin zauden
zoragarri...
Donostiyako aberatsak
jarri dituzte lur baratzak
jauregi-etxe lili gorritan,
loretan ere eskaratzak.
Txurkoene...
illak aldamenean daude...
begirune!...
Otoitz eder bat aboraņo
zerurontz arte urre-laņo
egin oi dana, orain betorkit.
Zer obeagorik ori baino?
Galtzara goi!
zure barrutiraņo nator
oso doi-doi.
Lazkano, Izturin, Ayete,
alor naroetan zaudete,
Donostiyari arro begira,
axeri erratza beinbeste.
Antigua...
Errege-etxez aurrez aurre
ornitua...
Ondartzaz dauka gaur ajola
noski dalako urrexola...
barrenarago gantzuki-ola:
Lizarriturri ta Rezola.
O Txubillo...
belardietan badek naiko
kamamillo...
Igeldo-tontor, jantokiya
gaur jarri duten alderdiya,
ori zan lengo Txubillo maite,
lanpernen, sorgiņen mendiya.
© Ramon Intzagarai