EZINTASUNA

        Jon Gerediaga , 2004

Poesiaren hitz elbarrituak

aski ez direnean mundua izendatzeko

zuhaitz, leiho edo azaroko itsaso

zentzu osoz esatea ezinezkoa zaigunean

isilunea komeni da

entzun nahi ez genuen sekretua ahoskatzeko.

Ume batek esnea isuriko du

hautsontzi itoaren barnean,

zabor tontorrak konkistatu eta

azala rniazkatuko dute katuek,

baten batek bilduko ditu

bedarrean etzandako saltar mardulak.

Latza da,

mundu guztia doa poeten Parnasora

eta ni bakarrik geratuko naiz hiri abandonatuan

kearen erdian adjetiboak bilatzen.

© Jon Gerediaga