BERRI ON BAT

        Pedro Mari Otaño , 1903

 

 

Unamunoko Migel

maisu jakintsuna,

ospatsu askok agur

egiten dizuna,

euskal kanta goxoak

sehaskan entzuna,

zer da ordea orain

gertatzen zaizuna?

Galtzen dihoalako

gure osasuna,

ta sendatu nahian

min oinazeduna,

esanaz diguzula

lehengo nahitasuna,

lepoa moztutzeko,

o, Jainko Jauna!

Ez da hori azkenik

eskatzen dezuna,

txit mesedez degula

derizkiozuna?

hara hor sendakai bat

ez genekiguna,

ta sinista erazi

ezin diguzuna.

Zer gogorra dan zure

biribiltasuna!

Salamancatik irten

da argitasuna

euskaldun batengandik

—zer edertasuna!—

ikusi arazteko

ongarri zaiguna,

gureganatutzeko

zoriontasuna!...

Anaiak, poz gaitezen,

badator eguna

herritar ahaltsu batek

bidezten diguna,

ta betiko dohatsu

egingo gaituna:

utzi dezagun gure

hizkuntza astuna,

jendeen arterako

balio ez duna,

eta betor erdera

eder ta leuna

—biak jakitea da

txit gauza iluna!—.

Egin zagun Migelek

esaten diguna,

eta guretzako da

berriontasuna.

Tubalen kastarentzat

zer etorkizuna!

Euskalduntasuna!

 

    * * *

 

Edaririk onena

zer da? Behazuna.

hau da semeengandik,

Amatxo kuttuna,

kainaberaren puntan

hartu bihazuna,

ezagutu dezazun

gure maitasuna.

 

© Pedro Mari Otaño