A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
U
V
Z
anonimoak
 

Egile berarenak:

 

Egile berarenak (+)

 

ITSUA ETA SASTREA
      (1892)

ESKUALDUN SOLDADOAK
      (XIX. mendea)

MICHELENGO ZUBIA
      (XIX. mendea)

ABENDUAN ORZANTZAK
      (1901)

  literaturaren zubitegia  

 

ARTZAINTSA MENDIAN

        Piarres Ibarrart , XIX. mendea

 

 

Zelaietarik ikusten duzu gure etxea mendian

eta gorago etxola hura arroka baten aldian

mendi kaskoan, andre gazte bat artaldearen erdian

ni nago hemen ardien zaintzen nere kilua gerrian

egon ditezen ene aitamak bakotxa bere lanian.

 

Goizetan utziz egun guziko aitamen begitartea

argi hastean idekitzen dut etxola haren atea

alarazteko mendi gainean ene artalde maitea

han iraganik, bake gozoan, argitik ilun artea

bozik daramat etxerakoan kaikua esnez betea.

 

Herriko ene gazte lagunak nitaz dira urrikaltzen

heien josteta zoroetalat ez naizelakotz hurbiltzen...

bainan gaixoek erran bezate zer zorion dutan galtzen!

Bakea eta librotasuna osoki ditut gozatzen

eta menditik ez ote dut nik gauza ederrik ikusten?

 

Argi-hastean histu orduko artizarraren argia

nik ikusten dut iguzkiaren agertze miragarria

bainan oraino ilun dagozi zelaiak eta herria

ohean dago ezin atzarriz hiritar gazte nagia

nola ezagut dezake handik hemengo neure loria?

 

Eliza dorre goren hura dut oroz gainetik ikusten

eta ezkilak errepikatuz herria du inarrosten

bi aldetako mendi auzoek oihartzunka ihardesten

haur denboratik huna baititut toki berean aditzen

zorion hunen iraupena dut Jainko Jaunari galdatzen.

 

Ordu berean hedatzen ditut itsasalderat begiak

eta ikusten arraintzariek dituzten untzi ttipiak

iduri dute pentze gainetan dabiltzan altxaliliak

halaber dira ur axalean hekien bela xuriak...

othoitzez nago suntsi ez ditzan itsaso lotsagarriak!

 

Ez badut ere aditzen ahal hiriko kantu ederrik

entzuten ditut bas-ihiziak alderdi guzietarik:

kukuak kuku pago gainetik, eperrak kantu beretik

xori ttipiek arboletarik, xoxoek sasi barnetik

heien titxoak etortzen zaizkit bihotzera bihotzetik.

 

Haitz eder baten azpira noa otruntzaren egiteko

uda liliez beztitua den soropila dut jartzeko

ardi bildotsak eta Xuriko aldean ditut lekuko

ama maiteak emanik badut behar dutana jateko

erasiaka dohan xirripan ur garbia edateko.

 

Arratsaldean begira nago xoratua kanpoeri

nola egin den denbora gutiz zeru berri bat iduri:

pentze, mahasti, baratze, herri, etxalde eta jauregi

zenbait lapurtar nun izan diren hor dira obrak ageri

heia dutenetz amerikatik urrea nasai ekarri!

 

 

Bertsu haukien aditzaleak nahi luke orai jakin

artzaintsa hori bere mendian egon behar den mutxurdin.

Bai egonen naiz, ez ezkontzekotz hitzeman dautanarekin

bainan maitea Amerikatik jinen baita zerbaitekin

bi menditarrek nahiago dugu hitzari ohore egin!

 

© Piarres Ibarrart    

mendeak
Basquepoetry ataria Susa literatura argitaletxearen egitasmoa da, euskal poesia zabaldu eta ezagutarazteko