ILUNTZEA

        Jean Babaki , 1931

Iguzkiak oren bat badu joana dela.

Denbora bat goxoa, haize bat epela.

airean ibilki da loreen usaina.

Gorriturik, histen da orain zeru gaina.

Bazterrak ari dire ilunez estaltzen

ilunbea oihanen gainerat apaltzen.

Zerua garbi, urdin dago goxaturik

lurra aldiz pausuan dago ilundurik.

Xori ttipi guziek mokoa hetsi dute:

zer musika ederra, kantatzen balute!

Gora hixtuz ari da zozoa bakarrik

haren kantua heldu xara mugetarik.

Izarrak pizten dire zeruan aldizka

heien argi gorria ari da keinuka.

Zeruak, herien suez dena argitua

iduri du pentze bat lorez ttittatua.

Ilargia zeruan badoa emeki

argi hits bat botatuz lurrerat eztiki

haren argi leunak urddintzen tu xarak

bai egiten zilarra bezain xuri urak.

Lo pisu batek bakez betetzen du lurra

distirant dago beti zeruan izarra

haizea badabila mehe eta arin

ilargia zerutik irriz, beti bardin.

© Jean Babaki