EZKIL ZEINU-EGILEA

        Etienne Salaberry , 1954

Gau eta egun labe ahoari hurbil

arotza lan eta lan egoiten da isil

izerdi xurrupitan nahiz egin ezkil...

Eder bat jalgi gabe ez dadila otoi hil.

Nunbeitik aditurik arotzak badaki

ezkilak eman dezan oihua poliki

behar zaiola segur zerbait hotz aurtiki.

Zorigaitzez, izena gordea izanki!

Ur xirrixt mehe bada Ahunzki mendian

lasterrik dabilana arroken erdian:

iguzkia laguntzat ari da jostetan.

Ezkila harekin du busti alferretan.

Neguan dago xuri Baiguran elurra

zerutik zilar jausi, emaiten ezkurra.

Arotzak izpi biltzen, hunki gabe lurra.

Baina ezkilak dauka bere botz makurra.

Itzali zaiolarik bere emaztea

nigarretan sartu zen, hain zuen maitea!

Xortek ezkila hunki, oi ustegabea...

Bet-betan miresgarri arrabots sortzea!

Nigarrak ez duena, ezkila iduri

nasai garbitu, luzaz baitzaio erori

zail, idor egonen da auzo beharreri...

Dohakabe nahiz den farraz irriz ari.

© Etienne Salaberry