BASA-KOPLARIARI

        Jean Baptiste Kamusarri , XIX. mendea

 

 

Honat ene aintzinerat

O, koplari eskalduna!

Nik eramanen daroat

Kantatzeko umor' ona.

Boza makur tzar batekin,

Bertsu tzarragoko batzuk

Aire lele batzuekin

Kantatzen ohi dauzkiguk.

 

Ona dik, ona gogoa

Hire entzuten dagonak.

Ederra dik orroa

Kopla aldiz den tzarrenak.

Ez du kopla moldatzeko

Anitz entsegu eginen,

Astokeria bai asko,

Nahi baduzu erranen.

 

Buztana badauka behin,

Buruaz ez du kasurik:

Monstro bat dezan eragin

Ez du ez, axolarik!

Oi, sensu gabeko kopla!

Egileari didurik,

Badakigu ez duela

Koplariak ez sensurik.

 

Adi zazue kantatzen,

Boza morgan dardaratzen;

Ha'o ixilik koplaria!

Hausten dautak beharria.

Zer erran nahi deraukun

Ez dezakegu, ez, adi:

Xuxen, makur, ezker, eskun

Oi! Badarasa zer nahi.

 

Eginen dauzu zer nahi

Lokarria kausitzeko,

Burua ez denean ongi

Buztanari da lotuko.

Bazka ona ikustean,

Nola astoak irrintzina,

Hala arnoa dastatzean

Koplariak umor' ona.

 

Tripa arnoaren suaz

Duenean berotua,

Ergelkeria kantaz

Hausten dautzute burua.

Zerratu behar badire

Presondegian zoroak,

Zerra beraz, zerra ere

Basa-koplari eroak.

 

Ezin detzake arrima

Lau bertso txar elgarrekin,

Ez baditu, o lastima!

Lokarritzat lau hitz zikin.

Hik galtzen duk hire koplaz

Jakin ezak hire krima,

Jesu Kristoren odolaz

Erosia den arima.

 

Malurusa, hire koplaz

Bil-ustez zernahi fama,

Galtzen duk Kristok odolaz

Erosi hire arima.

Zenbat gure herrietan

Ez dire gastatzen hasi,

Gaizkia hire kopletan

Zeren baitute ikasi!

 

Ikara hadi, tristea!

Laster bahoa tonbarat,

Ikusak hire zortea!

Kantaz hoa ifernurat.

 

© Jean Baptiste Kamusarri