AMAREN HERIOTZAK LIBREAGO EGIN ZUEN

        Mari Luz Esteban , 2013

Harekin izandako eztabaida sutsua, urteetako jarduna, da abiaburua.

Harekin aurrez-aurrekoan, bereari eusten, berea eraikitzen hasi zen. Beraren kontra baina, nolabait ere, beraren baimenaz, inoiz errieta etorriko ote zitzaion beldurrari ukoaz, bere erabakimena haundituz joan zen.

Amaren faltan, amaren aurrean nork bere burua zuritzetik libratuz, libreago izan zen.

Eta orain, hutsunea eta askatasunaren ehundura gordinean, badaki haren heriotzaren egunean bigarren aldiz erditu zela berataz, eta semeari begiratzera behartu zuela.

Eta orain, semeari begira, burutik pasatzen zaio akaso bere heriotza bere askatasunaren ongarri ere inoiz izango dela, eta hori pentsatzeak, onartu beharra dauka, min latza eragiten dio sabelean.

Bitartean, laztanak eta kariñoak egiten dizkio, konpartitu ere barreak eta irakurgaiak, eta eztabaidak, sutsuak, kupidarik gabeak. Semea ere horrela libre izaten ikasteko gai izango ote den itxaropenean, eta hotzikaran.

Ama hil ondoren

bere ausentziak

lanbro finaren forma hartu zuen

nñire begien aurrean

hilak, urteak, lagun izan nuen lainobehera

ama hil ondoren

bihotz-ondoa su-izoztu eta

gorputzadarrak hozmindu zitzaizkidan

inoiz etor zitekeen

metamorfosiaren kirrikan.

Baina

aitor dut

amaren heriotzakaskeago egin ninduen

berrasmatu ahal izatekoibilbide propioa

besterik ote bizitza?

saminaren saminenean

oi paradoxen barne-indarra!

bigarren aldiz jaiotzeko ahalbidea

oparitu zidan

© Mari Luz Esteban