SIRENA TXISTULARIA
anonimoa , 1937
Txistu joka ari zaigu
txistulari zorrotza,
t'ondoren entzuten degu
sutunpaloen otsa.
Egazti beltzak dabiltza
egalari ortzian
beren atoyen burrunda
zabaldurik aidian.
Gizon zar ta emakumeak
umeekin nastean
satorrak oi dun bezela
sartzen dira lurpean.
Jaurten digun oņazkarra
goitik bera badator,
ai, bere txistu zitala
entzuten ez gaude gor!
Txistu, txistu berriz ere
ogeigarren aldiyan
etxe zarraren sayetsak
suturik daude leyan.
Eneko ta karraxiak
amilka entzun dira,
gorputz illotzen zatiak
doaz ingurumarira.
An burua, emen ixtarra,
beste artan orpoa,
errauts biurtu ez dana
zatietan dijoa.
Txistu dagi berriz ere:
borreroak zer nai du?
Orrenbeste eriondakin,
asekairik ez al du?
Egazti arrayo beltzok
goitik beera amiltzeko
ortziango indarren bat
ez al degu izango?
Burrun-burrun dagitela
badoaz azkenean
odolezko ugasti bat
utzirik ondorean
T'ezkutatu zaizkigu
an... an... urriņean.