A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
U
V
Z
anonimoak
 

Egile berarenak:

 

Egile berarenak (+)

 

GURE ETXEGIBELEKO HARITZA
      (1960)

PRESUNER OHIAK
      (1961)

PRIMADERA BIHOTZEAN
      (1962)

AMODIO GALDUA
      (1969)

NORI EZ?
      (1971)

  literaturaren zubitegia  

 

DOLOREZKO IZARRAK

        Manex Erdozaintzi-Etxart , 1965

 

 

Diote izarren dirdira xoragarri dela zeru zolan!

Izarren argia, hain gora, pozgarri gau beltzean!

Azkorrian, aguna jatzartzean, izarrak ihes doatzi

Ihes ere... nere bihotzean izarrek sorrarazi

Bozkario gozoa!

 

                        Luze da eguna

                        Oi zein luze!

                        Gauaren haiduru dagoenarentzat:

                        Noiz agertuko diren

                        (Ez balire agertzen?)

                        Bozkarioaren izarrak!

 

Bizian han-harat noa: bizia daramat egiaz!

Zein luze bizkitartean bakarrik doanarentzat!

Bizia daramat bihotza ideal baten jabe:

Goi-ideal batek hartu, sutu bainau

Nere bizitzearen azkorrian!

 

                        Bero da eguna

                        Oi Zein bero!

                        Gaua igurikatzen duenarentzat:

                        Zoiz eztituko diren

                        (Ez balire eztitzen?)

                        Goi-ideal izarrak!

 

Gogoa, gorputza, gaztetasuna, naizen guzia

Ideal horren gatik ditut betikotz eskainiak!

Gaztetasunak sortzen duen oldar beroan

Bide gogor batean abiatu naizela lerden

Alegrantzia bihotzean

Naiz konturatzen!

 

                        Luzeegi da eguna

                        Oi zein luzeegi

                        Gauari deika dabilanarentzat

                        Noiz agertuko diren

                        (Ez balire agertzen?)

                        Pausuaren izarrak!

 

                            * * *

 

Ideal horren suak berotu nau et botatu jendeen artera

Lekuko behar baitiotet agertu:

          Argi bat ilunpeetan!

          Amodio bat hersturetan!

          Guzien agerian eta entzunean

          Guziek hunkia, erabilia, berdin baliatua!

 

Baina,

Mundu bihurri hontan:

          Nor da argi beharretan?

          Nor

          Amodio eskasian?

 

Ikusten ditut nere ondotik iragaiten:

          Ez zaizkit ohartzen!

          Ez zaizkit hurrantzen!

Entzuten ditut nere inguruan ibilki:

          Nere mintzoa ez dute aditzen!

          Nere kantua ez dute hautemaiten!

          Nere mintzaira ez dute ulertzen!

 

                        ...Badoatzi, badoatzi...

                        Irriz, kantuz

                        Eta ere zeingehiagoka

                        Aharra gorrian

                        Beren bideetan gaindi:

                        Ni naraman bidea

                        Huts egin ote dute?

 

          Dorpe da eguna

          Oi zein dorpe

          Gauaren haiduru dabilanarentzat:

          Noiz itzaliko diren

          (Ez balire itzaltzen?)

          Dolorezko izarrak!

 

© Manex Erdozaintzi-Etxart    

mendeak
Basquepoetry ataria Susa literatura argitaletxearen egitasmoa da, euskal poesia zabaldu eta ezagutarazteko