THE MAN I KNOW

        Maria Jose Kerejeta , 1988

Gizon batek bere urratsetan egiten du atzera urrats

eta bere burua berrezagutu nahiko luke

hautsak jandako erretratu eta traje zaharren artean;

bere burua berriro aurkitu nahiko luke

baina agian ez du betiko infernua

besterik aurkitzen.

Neroni izan nintzen gizon hori.

Gizon bat trenera igotzen da

eta begiez, hura bilatzen du

leihoko kristal zikina

zulatzen duten begirada guztien artean.

Arratsaldea hotza da eta trena badoa...

Burdinbidea, argiak, eta gero soroak.

Eta dagoeneko dena mugitzen ari da

eta dena mugitu da ezinbestean.

Gizon hori ni nintzen.

Gizon bat Judas izan zen.

Beste gizon batek berriz, gerrarako bidea hartu zuen,

eta orduan bizi izan zuena izan da gerora

beste edozein gizonen bidea,

eta egun bateko ordu batean,

berak inoiz amestu zituen

eta bere beila guztietan amestu

ahal izango lituzkeenez bestelakoan

etxera itzultzean,

ikusi zuen azkenean bere burua hutsik eta saldua.

Ni hori izan nintzen eta izango naiz.

© Maria Jose Kerejeta