AKILESEKIN ZEUSEN ATZETIK

        Mikel Azurmendi , 1969

 

 

burua esku artean Saint Germain-eko parkean

        hutsa neurtuaz

        handia zela konturatu nintzen

 

nekaturik nengon horrenbeste kilometro eginik

        eta hutsaren bukaera

        ez nekusan

 

nere aitzinean hegan motikoak, jolasetan

        ez zitzaien hutsak axola

        gutxiago nereak

 

bi ziren niri behaz, gizon trakets,

        eta zergaitik ez nuan

        jolasik egiten

 

nere antiparretan heien begirada

        «bai al nakuszute jainko?»

        «niregan duzute hutsa so?»

 

eskolara joan ziren; «jainko non» galdeginaz

        bihotzarekin ziostaten

        «nonahi»

 

lyzeora joanik ez zidaten deus ihardetsi

        gizon harentzako

        ez zutela denborarikan

 

haurraroan galdu zutela bihotza ta zientzia

        aurka zegoela

        unibersitatetik itzulitakoan

 

burua esku artean Saint Germain-eko aulkian

        hutsaren gibeletik

        jarrai nuan

 

Anboto-tik zeru-ortziak beha nituan

        nere miopiak

        ez zuan deus atxeman

 

Niagara-ko ur-saltoan pixa egin nuan

        txikitasun txikitasunaz

        jabetu zen ene jarioa

 

txepetxaren kabian bi arrautzatxo

        zuri

        zeuden ipiniak

 

itsaso hasarreren txistukadak nere gabardina pasata

        pasa bihotzeraino

        Paseo Berrian

 

Parte Zaharrean eta Saint Michel karrikan

        ortosik

        zakurrak

 

Metroko itsuari franko sos bat bota nionean

        jainko nintzela

        pentsa zuan

 

—nehori ez esan, nik bardin sinetsi nuan—

 

toda la vida es sueño y los sueños sueños son

        hutsaren abenidan negon

        jainkorik enetzat ba ote zen

 

txingurrieri galdegin nien

        oso goiz bainan

        oheratzen zirela

 

alegia gabaz horlako jaunarik ez, ez dela pasiatzen

        hontza jakintsuak

        erantzun zidan

 

orain ez dago lilirik zelaian

        neguko asunak

        ez dire mintza

 

itsuari beste sos bat ematea zela onena

        itxia arkitu nuan

        Metroa

 

elizako kanpaiek zapuztu zuten ametsa

        kilometroz aurrera bainan

        zihoan hutsa

 

sei t'erdietan hasiko naiz bihar lanean

        eta bengantzaz

        ez dut errezatuko anjelusa

 

        —ez goizean ez arratsean—

 

© Mikel Azurmendi