ITXASORA!

        Lauaxeta , 1931

 

 

Soñutzik ontzi-puntan, sakoneko lemazain,

itxaso-barne nua zidor ezezaunen gain.

Ondartzan oro laga! —arriskubak darraigu—,

Lur-barri billatzale ametsa lagun dogu,

Liorreko lokatzok geure malkoz egiñak.

 

Arnas artzeko, billau

                                  amaibako urdiñak.

Euren solas utzakaz gixonak lotzen gabez;

Azkatasun oldiak ilten dira atsekabez.

 

Aurrera! Iparraldian edur-mendi ixoztubak,

eta ugarte otzetan lamiñen gaztelubak.

 

Eruango zaitubet:

                            —eunak arro axian—.

Itxaropena bai dot begi onein ganian.

Bide barrijak nai dauz abendaren kezkeak:

Lar lurrari egon da.

                              Zabaldu osertzeak!

Ekintza gurenentzat landa au dan zabala,

Izki-mota orontzat burdinori garbala

 

Geure itxaso gogorra, abendak maite zaitu!

Zeure altzora gatorz, lurra ba txiker yaku.

Indar irakasle oi,

                            kendu odei ta laño!

 

Balerik eztogu nai gogai barrijak baño.

Argizkorrija dager, urrezko yantzi barriz.

Ementxe gatorkixuz jakintzaren egarriz.

Ametsik ezkenduban legorretan egiten,

uraren barna baña goyak doguz ikusten.

Geure itxaso gogorra!

                                    Gogayen arraunlari

Agur egiten dautzu itxaro argijari.

Soñak esitzen dozuz, goguak ariago:

Geuregan legez, zeugan, beti kezka bat dago.

Sakon ori nok dazau?

                                  Oso zara zadorra!

Ekaitz orrein orruba koldarren bildurkorra.

Euzkuak soilik dabiltz altzo zabal orretan;

imin dozu oldia euren begi barnetan.

 

Gudarijak dagixuz, berunezko bizkarrak,

tente diran erruak, burni diran iztarrak.

—Gixonjale leyentzat jaki ziltzagilliak...—

Itxaso aundi orrek, zabal, zeru-atiak.

Erijotza or dabil, or dabil maitasuna.

Erri gogor onentzat, zeugan etorkixuna.

Odiseu barri gara, lamiñik ezta baña,

Emen sortuba ezta Aprodite liraña.

Geure abenda-antzo pioneer gaste gara.

Altzuan beti dozu irri baten ikara.

 

Baña leoyen legez darresixu galparra.

Euzkoen itxasua!

                            Oldia eta indarra!

Aurrera, aurrerantza!

                                  Ontzi-puntan soñutzik.

Axe oron mosubai bijotzak zabaldurik.

Ibillaldi au ezta bixitzan amaituko;

Bein ontziratu danik barriz ezta itzuliko.

Miñak lurrean itxi, begoz itun diranak.

Itxaroz kezkatubak nai dabez geure lanak.

Zerubak argi dagoz, begoz pozez begijak.

Uñen ganian dabiltz geroko abestiak...

Barriro esi daigun ludijaren gerrija,

Ez bitsez, ez indarrez, gogayakaz baño.

Itxaruak berua euzkotarren ontzija,

Goguak nausi diran argitasun goiraño.

 

© Lauaxeta