BEDERATZIGARREN KANTA, I

        Patxi Ezkiaga , 1999

Zure gutunak irakurri ondorengo

nire arimaren hunkidura!

Elkarri esandako hitzak gogoratzen ditut,

elur malutak lapurtzen zizkigun

aterki beltz izugarriaren babesean

elorri jada zurituaren ondoan.

Elkarrekin emandako dantza pausoak,

monotonoak, estuak, geldoak,

Theodorakisen musikak sutondoko

txingarrei itsasoko historiak

kontatzen zizkien bitartean.

Zure gutunak irakurri ondorengo

nire arimaren hunkidura!

Orduan ere geroa behintzat ezberdina

izango zelako ziurtasunak

hozkatzen gintuela gogorarazten didan

une gozomiketz honetan;

ez genuela ezer amankomunean edukiko,

ezta lipar haien oroitzapena ere,

nahiz eta orduan konfundiezina irudi.

Eta, halarik ere, hunkidura,

maitasunean fijotzat jotzen dudan

printzipio bakarra.

© Patxi Ezkiaga