IDORRERIA

        Orixe , 1948

Kanta behar dut dakizun nekhea.

Holako nekerik, nehun badea?

Batak egiten omen du xixtor gogorra,

bertzeak ur mehea?

hirugarren batek, haren zortea!

erditzen du erditzen du haizea!

Gerla denborako idorreria,

aski jan gabeko ahuleria.

Lau egun jan eta ere, ez zaut betetzen

ertzearen erdia.

Pusa ta pusa banendi balia...

Alferretan alferretan guzia.

Bigarrenez noa kabinetera

chanza hobearen entseiatzera.

Ez banu sekula santan nik ezagutu

Uharteko jaun mera!

Donibanetik uda pasatzera

igorri nau igorri nau Gurs-era.

Horen erdi nindagon kokoriko

haurrik ote zitzautan etorriko.

Zainak lehertu ponduan, begiak gorri

ez nexka ez mutiko.

Beldur nintzen antchuen iduriko

nindakela nindakela bethiko.

Hirugarrenez banizun ustea

garait nezakela nere nekhea.

Aspaldi jan eskas eta mehatua zen

ene bare sarea.

Bi umez izortu zaut sabelpea

etendura etendura doblea!

Haizatu dut ene malur zaharra

egun oroz biz iten dut beharra.

Uzkurtu nizan orduko atheratzen zaut

urhe mokor azkarra.

Bidarraiko jana ez duk hondarra

badik nunbeit badik nunbeit indarra!

Etsaigoa behar badut ahantzi,

othoi, Jauna, enetzat induljentzi!

Ez beita sobera gogor jaun horrentzat nik

gorde dudan sententzi.

Jana egin eta naizela jantzi

«Ibarneri Ibarneri goraintzi!»

© Orixe