ZORIONTSU ORTZE ARROTZAREN PEAN
BIZI IZAN DENA

        Xabier Lete , 1992

Zoriontsu ortze arrotzaren pean bizi izan dena

bere sosegua ez zelarik nehoiz bestekoi aldatzen,

eta maitasunaren begi zuloetan sakon behatzean

atzipamenduaren gandu sargorririk ez duena antzeman.

Eta bere egunak, bata besteraren ordain,

dituena maite, altxor preziatuen zati berdin gisa,

ez duelako behar ihes doanaren itzalaren bila

oroitzapen ederrik asmamen sukartuen desbidean galdu.

Zoriontsu hura, atzera ez duena nehoiz begiratzen,

iraganak, piztia aseezin, lapurtzen baitigu

bizidun bakartien noraez ederraren azken esperantza.

Arraunak utzirik, uraren menturan sinisten duena

zoriontsu bedi, etorkizun gabe, hodeien pareko,

arratsaldearen sosegu haundira zentzu lokartuak bakez errendituz.

© Xabier Lete