HAIN GELDI, HAIN LEUN DOA

        Xabier Lete , 2008

Hain geldi, hain leun doa

odolaren erretenetan zehar

gaueko musiken urrikalmendu zauritua...

maisuaren bisaia dakust

asmamenean zorrotz

Jainkoa gizonetatik desager ez zedin

harmonia harrigarrienetan trabatua,

arrena, goresmena, gurpena

izpirituaren arnasean sagaratuak,

zubi bat eraikiz sortzailea eta kreatuaren artean

zerbait haratagokoa aldarrikatuz

handia, maiestatez jantzia

baina gure bihotz minduetatik hain hurbila,

gizatasunaren barne-pleguetan

malko garbitzaile bilakatuz

eta jauzi eginez izate lurtarretatik infinitoetara,

joan zirenetaz mintzo den eresi zorabiatu hori

pena batek dirauenean erredimi ezina,

musika goiarnastuen dardarrek gaituzte antzaldatzen gaur

beste guztiaren arrastoa hutsean denean galtzen,

Bach bakarrik handi, eta hartan duinago gu.

© Xabier Lete