BORTIAN AHUZKI

        anonimoa , XVIII-XIX. mendeak

Bortian Ahuzki, hur unak osoki,

Neskatila eijerrak han dira ageri,

Hirur badirade, oi bena xarmantik,

Baxe-Nabar orotan ez die parerik

Neskatila eijerra, oi begi ñabarra,

Nuntik jin izan zira bortü gain huntara?

—Garaziko aldetik desir nin bezala

Ahüzkik' üthurrila hur fresken hartzera.

—Goizetan eder dizü ekiak leinürü,

Mündia argitzen dizü üngürü-üngürü,

Ni ere zur' ondoan hala nabilazü,

Eia maite naizünez, otoi, erradazü.

—Maitatü züntüdala, badizü aspaldi,

Ez benereizün erran oraino zihauri,

Bihotzean edüki pena handireki,

Zihauri erraitera, oi ezin atrebi.

—Beltxaran preziusa, oi pare gabea,

Mündü orok diozü zirela enea,

Mündiak jakin eta, ni jakin gabea,

Ontsa egiten düzü disimülatzea.

Disimüla ezazü ahalaz lüzazki,

Bai eta segretia etxek zihaureki,

Maite ükenen zütüt hargati nik beti,

Gero izanen gira biak algarreki.

Ahüzkiko artzainak artzain famatiak

Ardiak iler eta plazala dantzara,

Neskatila gaixuak bertütez ataka,

Eta gero gibeleti trüfa eta nausa.

Petiri Etxeberri, ai, zer oilarra hi,

Hel eta ber'hala jauzten pulardari,

Barkoxen düzie arauz muda hori,

Garazin ez diagü etxit lege hori.

Lexare gibeleta, oi, Altzürüküko,

Hanko bereko nausi hautüzkuentako,

Ahartzatzak badütie artzainen doneko,

Ardiak ez dzietzü antzü baratüko

Adio Ahüzki eta Nabolegi,

Dolü egiten deiziet Lakarsororeki,

Goraintzi erran izozie Ziprian Pinori,

Milesker derogüla haren karesari.