GOGOAN DUDANA

        Gorka Trintxerpe , 1972

 

 

Erreka barreneko

harri bustiaren sabel lehorra

dut gogoan.

 

Nagusiari nahitanahiez egindako

irripar behartua

dut gogoan.

 

Txantxangorri kabiko

kuku kumea

dut gogoan.

 

Asfaltopeko

lurraren indar alferrikakoa

dut gogoan

amorruz

ezinez

nere herriko

hainbeste ergelen aurrean

 

Mixeriz inguraturiko

aberats ospetsua

dut gogoan.

 

Epulon, Rostchild

eta esan ez dezakedan beste asko

dut gogoan.

 

Maitasun kantatan

ari den mojearen gorrotoa

dut gogoan

nere herriaren

egoera kaxkarrean.

 

Baina

zuhaitzak eta izarrak

nahasten diren tokian,

gauzak eta ametsak

elkartzen diren tokian,

emakumea eta emaztea

bat egiten diren tokian,

han

zeu zagoz neretzat.

 

Lurrak eta zeruak

elkar ukitzen duten tokian

karelean

zorionaren irudia den

karelean

han

neretzat

zeu aurkitzen zara.

 

Eta zugan berbizten zait

egunsentiz herria;

ez oraingo eta ez hemengo

baizik eta zuhaitzak izarrekin

nahasten diren tokiko,

ametsezko

eta geroko

(eraikiko dugun)

geure herria:

Euskal Herria.

 

© Gorka Trintxerpe