MAITEMIN-XIRIA ALA NOLA UR-TANTOA

        Jose Agerre , 1949

 

 

          1

 

Leen ur-tanto

Goi-gora

Jaunaren eskuak

Dakarra.

 

Ari ta ari jauzirik,

Ur-tantoek sortzen maizenik

Urmena.

Urren-urrenak, iturriyak;

Iturriyen, ondoan, errekak;

Miresgarriyak ager zaizkigu

Goiko Jaunaren eginak.

 

Ur-laster oyek, xurru-xurruka,

Oro batera bilduki,

Ibai tarruak bai eta ere

Apaintzen tuzte polliki.

 

Ibai tarruok urandik eta

Urandi gaitzek itxasoa;

Bete-bearrak direla minki

Dagokioen legea.

 

Gauzak erako direlarikan

Gertakizunak ditezen,

Izanbearrak ez uste gero

Bertan bera makurturen.

 

 

          2

 

Maire-xiriyak

 

Lenbizian

Koxkatu nindun

Biyotzian.

 

Ta koxke onekin asirik

Maite sorgiya baidut nik;

Ur-iturriyen antzera

Maite-iturriyak berera.

 

Legarrez legar jauziz zurrutak

Ibai-beharrez ametsa;

Ara berian maire-iturriya

Andi-bidean jarri da.

 

Lur-errayetan xirripak franko,

Franko nasai ta ugariyak;

Maite-sabietan kezka gutiago

Ez du, ez noski, maitariyak.

 

Ur guztiyeri zintzo-zintzotan

Aterabide eman bear da;

Ateka gaixtoan gerta litezke

Barnean urak itota.

 

 

          3

 

Xirikaz

Txirrinta

Oarkabez

Sortu da;

 

Txirrintak gogo min

Pixtu du isiya;

Gogoak du sumin

Bai leya.

Ta leyak du egin

Oi! Su tzar aundiya.

 

Maitari-minak edaturikan

Inoren baitan eskumen,

Unat elduak ttantto ttipiak

Urandi gaitzak izaten.

 

Nai bazenuke berartakoan

Biyotz-indarra mugatu

Ala litzake nola itxasoko

Urak tentun motz giltzatu.

 

Itxu gogortzen baldin baaiz

Mendi pikuak lurratu naiz,

Buruz beera jarriki,

Alperrik abil aleginean,

Urandi gaitzak ezinbertzean

Ttantto barnerat ekarri.

Ola bailtzak, neuk nezakiat

Maite-itxasoa leen xirirat

Atxiki.

 

© Jose Agerre