AMAMAREN BIGARREN AHOLKUA: AHAZTU HORI MUTILE

        Miren Zabala , 1999

 

 

Izatearen zoko ahul asko

ikutzen dizkidazu.

Banderak,

koloreak,

izenak,

ez ditugu berdin ulertzen.

Zergaitik ez dituzu sentitu nahi

Andre Madalenen olioa,

Pello Joxeperen taberna,

eta Aitorren hizkuntza zaharra?

Betile atzean «ni bezalakoen»

kultura honen jakinmina duzu,

baina aurreiritziek itsutzen zaituzte.

Hori gorroto dut zugan eta,

batzutan, —nolako kabroia!— diote kuadrilan.

Baina zoratzen nauzu,

eta gatibu naukazu.

 

Zure laztan batek

zoriontsu egiten nau.

Ez dakit zein den

erreakzioa.

Ni letretakoa naiz eta

solido

likido

gas

bereizketaren ondoren galdu nintzen

kimikan.

Baina beste bereizketa batzu

egiten dakit,

a) zurekin

b) zu gabe

eta lehenarekin gelditzen naiz,

all night long.

 

Elkarrekin igaro ditugu ordu gutxi batzu,

egun jakin batzuetan.

Ez dute ezer esan nahi

baina zu zara nire bularren

taktua sentitu duen bakarra.

Horrek zerbait esan nahi du.

Niretzat.

Zuretzat ez,

eta hori gorroto dut zugan.

Batzutan, -nolako kabroia!- diote koadrilan.

Baina zoratzen nauzu,

eta gatibu naukazu.

 

Egia esan gorroto dudanaren

portzentaia harrigarria duzu.

Aspaldi, erlijio irakasle batek

zera esan zigun:

«Gorrotoa maitasunaren

txanponaren bestaldea da».

Alperrik esan zuen, izan ere

denok baikenekien jadanik.

Amamak esango lukeenez,

hobe dut zu ahaztea.

Amamak beti du arrazoi.

Hori da beragan gorroto dudana.

 

Eztitasun

Gurariaren

Oinaze

Itzela.

(Akrostikoak, poeta ezjakinen aterpe)

 

© Miren Zabala