AHETZEKO ANDEREA
anonimoa , XV. mendea
Ahetzeko anderea
Urrütian korpützez,
Hor dizü bere bürüa
Kanpoan da bihotzez.
Nor dü bere maitea
Nahi nüke egia.
Jinkoak nahi badü
Hiltzea üken dü.
Gure jaun Ürrütia
kexüan beti zira.
Erradazü zertako
ni ez nüzü kanpoko.
Hürrun zite niganik
Ez dit zure beharrik,
Bazoaza kanpora
Neri adar biltzera.
Jauna holako gaüzak
Ahetzeko andereak
Ez ditizü ikasi
Heen doazü ihesi.
Ele horiek ahoti
Jalkitzen zirelarik,
Urrütiak bilhoti
Herresta dü ibili.
Jinkoa zer bizia!
Oi! Jaun Ürrütia.
Ni Abetzeko etxean
Nindagozün bakean.
Hona jin behar nizün
Ene sortea züzün,
Bihotzmin ükeiteko
Zure kexarazteko.
Ogen gabe zü beti
Mintzo zitzaist gogorki.
Otoi zure begiak
Ütz ditzala kexüak.
Goizean goizik jeikirik
Ogi opilak eginik,
Ahetzeko Anderia
Lehia dün handia.
Zareta bat bürüan
Kanporat jalkitzean,
Musd'Ürrütiak züan
baratü bai bidean.
Nun zabiltza hain goizik
Jauregia hüstürik?
Galtatzen dio Ürrütik
Begiak oldartürik.
Jauna ikusiko düzü
nahi balin badüzü,
norat orai nabilan,
zareta bat bürüan.
Jente eskeleari
Emaiteko sokorri,
Madama Ürrütiak
hartü zütüan bideak.
Opilez zarea baitzen
Beterik jente prauben.
Ürrütiak zarian
Esküa ezarri züan.
Opilak ordü hartan
Jin ziren haillilkotan.
Urrütiak berhala
Ustez trunpatü zela,
Ehülearen etxera
zoaz bilberaztera.
Jauna ikusten düzü
orai zük badakizü.
Parka izadazüt arren
Bekaitz ez nüzü izanen,
Emazte on zirela
Orai badit nik proba.
| anonimoak |
| mendeak |
| 15 |
| 16 |
| 17 |
| 18 |
| 19 |
| 20 |
| 21 |
| poemen aurkibide alfabetikoa |