MUNDU ZABALERA BEGIRA

        Juan San Martin , 1968

 

 

Ni, niregandik

gure herriarekin,

mundu zabalera.

Munduaren izate orokorrean,

gizonei zein herriei,

bizi beharra

uka ezinezko zaie.

 

Nik ez dut aurkitzen

munduan aldatza besterik.

Aldatza eta aldatza,

itxaropenik ez dakarren

mendiko sermoian.

Aldatz latza eta

garratza nekean,

aldatzen ez diren aldatzak

hiletazorian.

 

Bidez nekaturik nator,

gizonek sufritzen duten

herrialde baten bide malkartsuetatik.

Gogo-garra hilzorian duen

lurraldetik eta

besteoi anaikiro eskua luzatuz

estutu nahirik,

zuon gogoaren eskua...

 

Gauera nekaturik heltzen naizenean,

atsedenaren bila,

deskantsurik gabe entzuten dut

besteon zurmurra:

Ez nago lokarturik, ez dut loak hartzerik,

ez dut behar... nire zoria

bestek erabakitzen duten artean,

gizonon zoria.

 

Aurpegi nekatu asko nire inguruan.

Izerdi gehiegi nabari urdail husdunetan.

Denboren lorrindua.

Herririk makaleenetan,

gurasoek ere goseari hozka dihardute

ebatsi zizkioten lurretan.

Egoera tristea guziontzat.

 

Baina, begira daude, begira,

profeta berriak,

gogoz piztuz

edonongo herriak.

Mezuz eskainiz

iratzarkuntzak,

laster zaurietatik sortuko diren

bizibide berrikuntzak.

 

Geroari begira,

susmatu eta miretsi.

Etorkizunik ez etsi,

elkartasunera iritsi,

libertatezko zori hobea

badela sinetsi.

 

Guzion gaurko beharra

anaitasunez indarra,

denok batean piztu dezagun

itxaropen garra.

 

Behartutako etorkizunik ezin dut onartu.

Zure mintzoa nire mintzo egingo dut,

anaitasun mintzoa,

jauntxoen ikaragarri.

Eta, oihu! hiletsirik dagoen herrialdetik.

Hazi mingotsak, espero dudanez,

bihar hobeago bat

loratuko duten lurrean.

 

Segi zure zurmurra, ahaztutzera utzi gabe.

Zurrumurruz beti uztarpeturik dagoen gizonari:

Ez nago lo, ez dut loak hartzerik,

ez dut behar..

Hiletsirik dagoen herritik

berrituko dut zure oihartzuna,

hiletsian biziz dagoen herri hau

gar makal batetik

ernetzen hasiko dena.

 

Guk, gure Euskal Herri,

arrazoirik aunitz dugu

guti izanarren.

 

© Juan San Martin