A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
R
S
T
U
V
Z
anonimoak
 

Egile berarenak:

 

Egile berarenak (+)

 

AMODIOA ZER DAN
      (1935)

ONDAPEN ETA BERPIZTE
      (1936)

ARRAUN TA AMETS
      (1938)

GORPUTZ DAGO GUDARIA
      (1938)

ITXASORA DEI
      (1942)

UDAZKENEZ IGARTZEAN
      (1943)

ZEIN EDERRA DAN!
      (1948)

BIZI NAI
      (1948)

HARMEN HARTZERA DEITU NINDUEN...
      (1950)

ILUNABARRA EUSKAL HERRIAN
      (1950)

MAITASUNEZKO GAU HARTAN
      (1950)

ABENDATS
      (1955)

  literaturaren zubitegia  

 

J.E.L.

        Salbatore Mitxelena , 1948

 

 

                Uso zuria, errazu

                nora joaten zeran zu.

                Espaņiak portuak oro

                elurretan daduzkazu.

                Gaur gauerako ostatu

                nere etxean baduzu.

 

Nunai iraitzia,

bertakoena izan arren,

iltzen doakun enda zarraren

zotiņa naiz eta asperen.

 

Eskale arrotz,

nunaiko bai ta iņungo ez,

munduz munduko judu landerra

baiņo re noa iges ta iges.

 

—«Zaude gurean»:

erregu zenbait anaiek.

Zer besterik nai luteke nire

billa dabiltzan etsaiek!

 

Esku ongillek

ogi eskeintzen didate.

Aurrera joaz diņet: «Millesker,

nire gosea txit beste...»

 

Atzetik, luze,

niri so gelditzen dira,

miņ ozka dute barne muņetan,

malkoa zaie begira...

 

            * * *

 

Nora juten dan?

Non bizi dan? Nor daiteken?

Izenik, etxerik, aztarrenik

Jel-ek ez dizu emanen...

 

Batzuk maitea

anbat bestek nardetsia,

gobernutarrek aopean zin:

labur ken baietz bizia...

 

Eguratsaren

gorputzik eza ta ariņa

bear, gutxinaz, alderazteko

eize zakurren agiņa.

 

Kaleak, aier,

erdal birao ta parre;

joputu gaitun ikurriņaren

gezur batzar ta akelarre.

 

Zergatik ez dun

karrikan jotzen doņurik?

Non koka gabe ez baidu usoak

gezal neurgera aidatzerik!

 

Enparantzetan

Euskadiren eriotza

aldarrikatzen asi ezkero...,

basamortuko abotsa.

«Uso zuriak

 

portuak —elurrez ditu»;

euskaldun onen etxe barnetan

baņo ostaturik ez baidu.

 

Santa Kutz dama,

izkuta agertuz, an-emen.

Atzo Otxandion, gaur Aian, biar...

Biar Jainkoak esanen.

 

Etxahun berri,

jo Erromara erromes;

ate ertsietan uste ez-eneko

«Vae victis!»..., barkapen ordez.

 

Alare, munka

antzi dunaren itzala.

Gladiatzaillek erio aurrez

ala Kaiser-en aztala.

 

            * * *

 

Presondegiko

bazter batean arkia

du ereskiņa, iltzerakoan

gudarin batek utzia;

 

Euskal ziņopek

Aberriaren ibaian

ixuritako odol berberaz

ezoztua are Bizkaian.

 

Illobitako

untzadun gurutz arritan

zarren goi arnas eske aospez

gau eman oi du sarritan;

 

T'Aitor-en atsak

mintzo izu omen dagio:

«Euskadi Jesukin guruztua

iltzen zijoak»... —dasaio.

 

«Belaunez belaun

eunkitan oņorde genun

berdingabeko leņargi ura

ia eten duk gaur egun.

 

»Izotzik zegok,

Aberri izotzez, larrea;

Aberriaren eguzki ezak

suondo zeukak jendea.

 

»Suondo zeudek

gutarrak, antziņatiko

argidiriak noiz sukaldetik

gaurko illuna aienduko.

 

»Asaba zarren

enborra itzaltzen balua,

berandugabe gogaiak piztuz,

piztu abertzale sua».

 

            * * *

 

Ta artan dabiltzu,

izkutuka ta urduri,

txadonetako laratzak pizten,

bibotedunen itzuri.

 

Zear-zearka

saiest orduko atea,

sartu ta Aberri soņuz betetzen,

dardarazten etxapea.

 

T'obi lurrunez

kutxa gordean otzepel

errauspe zetzan beingo didarra

txinpartetan ler: Gora JEL!

 

Leiotatik at

landara galda goria,

Jel-ek bere eskuz ta jaupal atsez

zirraraz irazekia.

 

Abioitikan

bai eder gauez uria;

bri-bri, bai eder!,

sendi bana ardai,

Euskalerri martiria!

 

Arku-ko Jone

baņo re, etsaiek errea,

or, zendorrean Erri oso bat,

ura bezin errugea,

lotsaz gorrituz

kondairaren zerupea...!

Geroak beio, gaur uka zaion

Erri santuen ospea!

 

            * * *

 

Izotzetan su!

Jel-i zor zaion mirari.

Merezi ote, munduz munduko

judu landerraren zori?

 

© Salbatore Mitxelena    

mendeak
Basquepoetry ataria Susa literatura argitaletxearen egitasmoa da, euskal poesia zabaldu eta ezagutarazteko