ZER NAHI NUKEN

        Emeterio Arrese , 1928

Aldegain

Mendi-mendian etxe koxkor bat, hiru-lau haritz aurrean,

lili batzuek, erletegia toki babes politean.

Atsegin ezti gozo-gozoa bord'inguru sakonean

egarriaren asekai dagon iturritxo gardenean.

Kezka larriei ateak itxi, uxatu guzik batean,

maiztar ilunik ez izan inoiz nere bihotz barrenean.

Isil osoa. ..Inoren zantzu gaiztorik ez behinere han,

ametsak lagun, amets egin, bai, -­amets..!— mendi magalean...

Hori nahi nuke, ezer ez gehigo bizi naizen bitartean.

Gero... hezurrak harri bihurtu goreneko tontorrean,

ta ni naizen hau gotuts idoro oztinune zabalean.

Alderantzi

Zori leunak alde batera utzirik behar dan bezin

higikor izan, eta jarraitzez beihere aspertu ezin.

Egia maite, gezurra xahutu, zuzeneko bidez ekin,

arnari onak sortu ditezen kezka zindoaz eregin.

Ta zerbait alper baldin badaude beren izaeraz erkin,

lasonar hoien gogo muxarra beti lo egon ez dedin

esnale zorrotz eragikor dan deadar bizi bat egin.

Hori nahi nuke: bar-barrenengo grina beroaz irakin

ta nere bizitz-azken garaian urertz alai batean hil.

Gero... soin hotza itsasoaren ozinak eraman urrin...

gezal bihurtu, ta ni joranez ezilkor naizela jakin.

© Emeterio Arrese