DEIA
(Rythmes modernes)

        Piarres Ithurralde , 1935

 

 

Ehun jakintsunek

ezagutu dute

zer alor gaitza den

gure mintzaire joria

ehun koblokarik

goretsi dauzkute

haren ontasunak

goresti haren loria...

 

Guk ere miletan

oihukatu dugu

nehun ez duela

gure eskuarak parerik:

zer nahi zuhamu

eta belar sendo

atera ditazke

lur berri gizen hartarik.

 

Bainan lur berriak

deus ez du emanen

baratzezain on bat

ez bazaio laster jiten.

Nolaz hora gabe

nahi zinukete

lapar-elorriak

errotikan suntsi diten?

 

Noiz agertuko da

gure lur onaren

eta haren zurgai

aberatsen lantzailea?

Noiz ilunbetarik

aterako zaiku

haiduru gauzkion

iguzki argitzailea?

 

Zure beha gaude:

otoi, erradazu

nun zauden herabe

zoko batean gorderik...

A! Zer lan ederrak

egiten dituzun

emeki-emeki

eskualdun jenden isilik.

 

Luma zorrozturik

gogomena sutan

bihotza oro gar

atera zaite mundura...

Eta isur zazu

liburu batean

Jaunak eman dautzun

zentzu-argi-gaindidura.

 

Nehork neholere

ezin erran duen

egia zahar bat

zuk harrazu girtainetik:

lore bat bezala

eskual baratzean

berriz landa zazu

haz dadin eskual gozotik.

 

Emozu iguzki

ur eta ongailu

landare gaztea

hola laster gotor bedi!

Bai zabal dadila

hostoz eta fruituz

mukuru beterik

lirain, azkar eta handi.

 

Jendaki guziak

bekaizti ditela

zure lan ederraz

orai eta beti ere...

Bai ikus bezate

zerbait bagirela

eskualdun zaharrak

jakitatez, gurez gure.

 

Ikus, gai girela

bertzek bezain ontsa

zerbait asmatzeko

nehoren zurkaitzik gabe...

Ikus, engoitikan

joan nahi dugula

geroari buruz

guhauren argien jabeª...

 

Bainan ez zitela

luzazegi gorde

hauspeko pindarren

molde herabetsura...

Hautsa bazterturik

har zazu emeki

hego amultsuak

derautzun ferekadura:

 

pizt zite gartsuki

argi sorterria

harri erdaldunak

zure dirdira ederraz...

Menderen mendetan

zure herritarrak

mintzatuko dira

zurekin sortu izarraz...

 

© Piarres Ithurralde