MISE EN SCÈNE

        Josu Goikoetxea , 2018

Zerri utzi dute gazteek plaza,

litroaren ziklotimia oihularian,

brikez, lataz, pixaz, poltsaz, botilaz.

Joan dira, eroan dituzte

nerabe liskar malapartatu horiek

beste norabait,

itzultzeko zina eginda.

Haizea dabil.

Herriaren plaza uher honetan

neskato bat, ume bat,

indarrez sartu da bistara.

Felpazko txandal berdea darama,

diadema ilerako.

Saltoka-saltoka, plaza erdian neskatoa.

Poltsak pilatzen hasi da umea,

eta mordo bat hartuta

gorantz jaurti ditu, indar infantilez.

Zintzilik poltsak airean une batez,

haizeak zirimolatu ditu gero,

lurrera itzuli dira, azkenik.

Neskatoak denak bildu ditu berriro,

jaurti ditu berriro,

zirimolatu dira berriro,

behin eta berriro,

neskatoa, poltsak eta haizea,

tema nekaezinean.

Eta leihoko begiraleari

ziztrin datorkio galdera:

polita da eszena

ala gupida estetiko batek apaindutako

koadro zatar bat besterik ez da?

© Josu Goikoetxea