PONTRIQUE

        Lucien Etxezaharreta , 2012

 

 

Gauaren ferekak

bere laztana karrika zikineri eskaintzen

negu beltz ala uda epelez

hainbat lagunen hegal itzaliak datoz gogora

 

joan ziren gazte denborak

ostatu keztatuen bolborak

goitika ala nigarrez arkupeak

emazte zanpatuak

gizon arrail laidostatuak

garratoin bat zalu bere zilora

 

Errobiren arramantza erauntsi biharamunetan

hitz beltzak murruetan

polizia kaskoen dirdiran

leihotik han Mon Bar odoletan

zerra zahia lurrean odol xurgan

 

han parrean jendea oihuka

gatuak karrikan ihes

zakur gaixoa goseti begiak amultsu

ondoko nagusiak bi ostiko

jostuna goizik lanera joailia

eta ez du nigarretan bidea

 

kadira antolatzen Jeanne auzoko atxoekin

ilunbetako gau sorginarekin

espartingile ahantzia aspaldi joana

agorrileko lur ikara eta jendea kanpoan

Pontrique karrika miseriaren karrika

 

han ere Joanteguyren zurbiak zutik

etxea dute berritzen

Crémerie idatzia zen lehen

bi xahar goxo saltzaile ziren

egun batez zorigaitza

hirugarren estaietik jausten lasterka

 

ama haurra besoetan

gibeletik gizona harma eskuan

saltokiko zolan uste gordeko dela

bi tiro eta adio ama eta alaba

hirugarrena eta adio Etcheverry buhamia

 

ene karrika puntako ondarkinak

zur eta puskeria zikinak

garratoin zirriztalarien besta

hemen bada belar eta guzi

jende xeheak beren sosak zaintzen

kutxan maitasuna gakatzen

 

Patxaren desafioak

txakur eta nagusien kontra

intsumituen trufak

polizi autoen lerratze ixilak

eta kontrolak

Jacques Lafitte karrikako hesi burdinak

 

manifetako arats eta ostatu beteak

Aita Seme aintzinean PJko zakurrak

euskal kantuak gauaz

gora ETA militarra

«section avec moi!» dio kapitainak

Pontrique karrikan koktel eta harrika

 

gau luze gogorrak

bakartasun hotzak

ilargi ixilari so

auzoen leiho tinkien arteko argiak

zure ametsa lagun

barneko ezin egona

 

argi basoaren azpian paperak labur

hitzen nasaiari hutsa kolpeka

buruko minari etsipena irriz

telefonaren tirrintari so

where is my gipsy wife tonight

eta Leonard Cohen urruntasunetaz

 

plastikozko untziak ez dira betetzen ere

hatsa doa trebeska

biziaren hatsa

zergatik hitzek min egiten duten ote

hitz eskasak ere zauritzen

goiztiriko leinuruak zorionez

bizi itxura esnatuz

argiaren faltsukeriaz

 

zazpiak laurden guti

hiriko langileak hor dira xuxen

Lestraden etxen kroasantak onak beti

Café des Sports-en kafesne beroa hagunez

lehengo jabeen aurpegia doala oroitzapenez

 

gau euriak aurpegi goxatzen

Trinketeko karrika hertsiaren antsia

teilatu itatxurek lepoa bustitzen

zakur gosetiak barrandan

plastiko beltzen tripak barreatzen

autoen azpian beldurrez ahuspez gatuak so

 

Marengok erraiteko frango

ezkineko laguna han dago

Erakustokian zinen Maritxu

zutaz batzuetan tristeziaz nago

hiri kutxa zaindaria maiz mutur dago

 

noizko denboraz ari natzaio

karrikan bazen beti zerbait zilo

EDF edo Régie des Eaux

ura gaindituko zela noizbait

hemen denak salatari

halere sua beti pizgarri

 

etxe jabe minkorren soak

sakelak pobreekin beteak

hil hobi xuri barne ustelak

APL edo RMIren harrapariak

etxe aintzina dena argamasa

aski dela merak derasa

 

Pontrique miseriaren karrika

maitasun ibiltarien portua

sahetsean dut ere Ternua

auzoko Coursic mariñela

Suhigaraitxipi gizon oldartia

hemengo Peñak nola konda

 

ene andere auzoaren leiho hetsia

iluntzeko bakarrik aterbetua

ikusi du ene balkoineko lore gorria

urrun du senarra utzia

Pontriquen ote libertatea

 

hantxe eliz ezkilen dorrea

orenak jotzen baina ez sobera

zazpietarik hamarretara

Soubelet zenaren orroak

ezkontza eta ehorzketa

Klaudio Harluxeti azken agurra

 

Patxa plaza eta Visitandinena

autoen xoko gordeena

gauaz solas ixilen ohantzea

Tonnelieren arrabotsa

iduri dela ahantzixea

miseriaren karrika Pontriquena

 

amodioa karrikan ibilki

egun batez aurpegi irri

esku emanez soa argi

ilunabarra dela goiztiri

 

epizeriako andere xaharra

esne mintua hozgailuan

sagar andeatuak zarean

kolore eta mozorro berrian

orai Afrika dator punpean

 

besta gau sutsu beroak

xuri gorriz desiraren sugeak

bakartasun leiho hetsiak

gazteria jostatu beharrez

utzi behar iluna karrez

 

etxe gris haundi zabalak

leiho hetsien hasperenak

untzi zikinez gaindituak

Ernesten irri ozenak

badoatzi kartzelako orenak

 

hainbat lagunen hegal itzaliak datoz gogora

negu beltz ala uda epelez

bere laztana karrika zikineri eskaintzen

gauaren ferekak

 

© Lucien Etxezaharreta