DANUBIO, DONAU

        Felipe Juaristi , 1984

Danubio, Donau,

labaina magiarrarekin

valsa dantzatzen duen

meandro luzea da Viena.

Asperra eta biziminak

dantzatzen dute beste errito zaharragoan.

Ibaiak bere behatz zorrotzez

suizida anonimo bakoitzaren atzetik

marka bat margotzen du zubietan;

hilei ere fideltasuna gordetzen daki.

Punkiak eta mozkorrak,

zerbeza botila berarengatik,

norgehiagoka aritzen dira.

Bizitza aparretan desegiten zaie.

Turkiarrek, egunkari saltzaile,

San Estebani esker Mendebaldea salbatua ahal izan zela

diote ikuskariari,

katastrofeak

aldarrikatzen dituzte,

arratsaldearen begiak tragaluzeak

eta beren betazalek suziak bezala distiratzen dutenean

eta tranbia erlatse

zortzietako kanpaiek dirauten

haziak barreiatzen dituztenean,

asperra eta bizimina ez dira

Gustav Klimten koadroetan asetzen,

bidaiari adinez hornituak,

zirkuluetan ibiltzen nekatu den eguna

deserrira bidaltzen dituzte.

Gazteak geratzen dira.

Horien itzala dela merio da horren grisasta Danubio, Donau.

Herioak dena deskoloratzen du,

azkenean Volkswagen herdoilduaren imajina izan arte.

© Felipe Juaristi