Egile berarenak:
HELDU ZAITUT LEIHOAN
(2002)
TABERNAK ATE BAKARRA ZEUKAN ARREN
(2002)
BASORA IHES EGIN ZUEN GIZON ILUNAK
(2002)
SOUVARIN IZENEKO MOSKUTARRA
(2002)
HASIERAN ZALDIA IZAN ZEN
(2007)
ZIRRIKITU BAT IZOZKAILUAN
(2007)
ZALDIAK AKATZEN DITUGU BA...
(2007)
ZALDIA HARAGI ETA OIHU EGIN DA ERDIZ
(2007)
BIHARKO EURI
(2011)
HARIZKO JOLAS, HARRIZKO GEOGRAFIA ITSU
(2011)
JAKITEAK MIN. BARIAZIOAK
(2011)
ARKUA ETA GEZIA
Aritz Gorrotxategi , 2011
Bere esku herdoilduen itzala buztinezko gihar bat da, hotza, taupadatik gero eta urrunago.
Orratzak. . .
Nola arkua eta gezia tenkatzen da eguna amonaren hezur-haragietan.
Puntua egin eta desegin, beti esperoan.
Ispiluan, gezurrik ez. Alferrikako irribarre bat akaso, gainerakoei biz¡rauteagatik. Eta malkoak, bularrak eskaintzen duen gauari baino, bere buruari erruki. Nor, ordea, errukituko da amonaz amona bera izan ezik? Gainerakoak hil egin dira.
Haatik, azken irribarrea zintzoa da, bazekien eman eta kendu egingo zitzaiola. Pisuak bultzatu osteko erorialdian, bere haz¡ propioan bare, begi garbiz maite ditu zerua, zelaia, herria eta pago-ilarak, eman eta galdutako musuak, seme-alabak...
Jakin bazekien agindutako egunak unibertsoa zirela, taupada eta bera diren bezalaxe.
Egin eta desegin...
© Aritz Gorrotxategi
| anonimoak |
| mendeak |
| 15 |
| 16 |
| 17 |
| 18 |
| 19 |
| 20 |
| 21 |
| poemen aurkibide alfabetikoa |