FRONTOI ONDOKO KABINA

        Luis Garde , 2008

 

 

Igande honetan ere belztua azaldu da.

Utzi zuten kristal soiletik

"FAXISTAK" digu oihukatzen ibiltariei.

Ekuadortarrak (dominikarrak?) hurbildu ahala

itzuli egiten dira, txartel isila sakelan.

 

Pilota hormaren kontra joka aditzen da.

Ezaguna, bakarra egiten zait

frontoi honetako oihartzuna.

Doneztebeko telegrafista zaharrari

tximista batek,

agian jainko jeloskor batek,

telegrafoa hondatu zion berrogeiko hamarkadan:

kobrezko hariak soildu

eta hatz-mamiez irakurtzeari ekin zion.

Doluminak, bataioak, izendatzeak, kargu uzteak

edo estatu kolpeak

bulkada elektrikoak ziren bere esku zimurtuen artean.

 

Igandeko egunkari lodia

igandeko ogian

igandeko berriak inprimatuz doa kabina beltzari beha nagoelarik.

Gehigarriak astrofisikarien biltzar bat aipatzen du;

zergatik denboraren gezia etorkizunerantz doan

eta ez iraganerantz eztabaidatzen ari dira.

 

Egunen igarotzea

polizia nobela bezain irakurgarria dela irudikatzea

aringarria dateke anitzetan.

Gibeletik aitzinerat itzultzean,

errudunaren hatz-aztarnak

lehenengo orrialdeetan berrikusgarri dira.

Baina atzo hildako lagunaren herenegungo keinuetan

histura igarlerik ez da aurkitzen.

 

Aldiz aldi,

etorkinen etxeetako balkoietan eseki arropa

        irakurtzera jostatzen naiz;

hauts izpien zarata

          tabernako botilen garrean pausatuz aditzen saiatzen naiz;

hatz-aztarnen erliebeak litro bat argi kristalduan ikusi nahi dut;

isilarazitako izenak asmatu,

                    gobernuak jarri berri dituen letrero elebakarretan.

 

Jokoak joko,

zer-nolako zeinuak helduko diren jakiterik ez dago;

leitzeko era berriak

edo argudioaren zatiak ordenatzeko bide ezberdinak

            asmatu beharra dago. Bertze molde batzuk.

Nahigarria litzateke etorkizun zeinuak

zezelak eta behin-behinekoak izatea;

hatz-mamiez irakurgarri

eta ondorio itzulgarridunak;

ez jainko itsu baten dekretu senilak.

 

© Luis Garde